Οι τρείς Ιεράρχες

Απολυτίκιον Tριώv Iεραρχών. Hχος α' Τους τρεις μεγίστους φωστήρας της τρισιλίου Θεότητος, τους την Οικουμένην ακτίσι, δογμάτων Θείων πυρσεύσαντας , τους μελιρρύτους ποταμούς της  σοφίας, τους την κτίσιν πάσαν, Θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Bασίλειoν τον μέγαν, και τον θεολόγον Γρηγόριον, συν τω κλεινώ Ιωάννη, τω  την γλώτταν χρυσόρρημονι. Πάντες οι των λόγων αυτών  ερασταί, συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν, αυτοί γαρ τη  Τριάδι υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσιν.   Άγιος Βασίλειος ο Μέγας.   Γεννήθηκε το 330 μ.Χ. στην Kαισάρεια της  Καππαδοκίας της Μ. Ασίας . Γόνος πολύτεκνης οικογένειας. Ο πατέρας του, Βασίλειος, και η μητέρα του, Εμμέλεια,  απέκτησαν (9) εννέα παιδιά, από τα οποία τα (5) πέντε  αναδείχθηκαν άγιοι της 'Εκκλησίας μας (Βασίλειος , Μακρίνα, Ναυκράτιος, Γρηγόριος επίσκοπος Νύσσης, Πέτρος επίσκοπος Σεβαστείας). Σπούδασε στην  Αθήνα. Μόνασε στον πόντο. "Έγινε επίσκοπος Καισαρείας  το  370μ.Χ.   Υπήρξε : - Μέγας κοινωνικός εργάτης . "Έχτισε την περίφημη «Βασιλειάδα». - Μέγας οργανωτής της μοναστικής ζωής και πατέρας  του  μοναχισμού στη   Μ. Ασία.  -Μέγας Θεολόγος και συγγραφέας. Έγραψε τα  «'Ασκητικά», ομιλίες στην «"Εξαήμερο», «Θεια  Λειτουργία» ( ή οποία φέρει το όνομα του και  τελείται  (10)  φορές  το χρόνο ) και άλλα. πολλά .  - Μέγας υπερασπιστής της αλήθειας της πίστης. Υπερασπίστηκε σθεναρά την 'Ορθοδοξία έναντι της   κρατικής   βίας και αυθαιρεσίας των αρειανόφιλων   βασιλέων   Ιουλιανού και  Ουάλη Β' Ο Μέγας Βασίλειος εκοιμήΘη την 1η 'Ιανουαρίου  του  379 μ.Χ,. σε ηλικία 49 μόλις ετών.

Ο Άγιος Γρηγόριος,ένας Θεολόγος ποιητής.   Γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στην Αριανζό, ένα χωριό κοντά στη   Ναζιανζό της Καππαδοκίας όπου ο πατέρας του ήταν επίσκοπος. «.0 πρώτος των εραστών της σοφίας» κατά δήλωση του,   απέκτησε μεγάλη μόρφωση. Συσπουδαστής και αδελφικός φίλος του Μ. Βασιλείου. Ασκήτεψε στον Πόντο.   Το 361 μ.Χ. χειροτονείται διάκονος και πρεσβύτερος και το 372μ.Χ. επίσκοπος Σασίμων.   Το 380 μ.Χ. καλείται στη Bασιλεύουσα για να  καταπολεμήσει τους Αρειανούς που επικρατούσαν εκεί, πράγμα που καταφέρνει αφού , μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα (2) δύο μόλις  ετών, τους επαναφέρει στην 'Oρθοδοξία και εκλέγεται Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως . Οι συνεπίσκοποι του όμως, τον φθονούν και τον υπονομεύουν. Ηρωική πράξη της παραίτησης του από τον πατριαρχικό   Θρόνο, βάζει τέλος στην ταραχή και τη διχόνοια και επιφέρει την  ειρήνη στη ζωή της Εκκλησίας. Αποσύρεται από την δημόσια δράση και αφιερώνει τον  υπόλοιπο χρόνο της ζωής του στη συγγραφή Θεολογικών έργων  και των αξεπέραστων χριστιανικών ποιημάτων του ('Έγραψε 407 ποιήματα, με 20.000 στίχους). Φιλάσθενος από  μικρός ο άγιος , αρρωσταίνει  βαριά  και  στις   25 'Iανουαρίου του 390 μ.Χ. η αγία του ψυχή φτερουγίζει στον Kύριο και  Θεό της.

Ο  Άγιος Ιωάννης,ο Χρυσός Άγιος.   Γεννήθηκε το 354 μ.Χ. στην Αντιόχεια. Έλαβε μεγάλη  μόρφωση. Σε ηλικία 20 ετών γίνεται μοναχός. Ζει ασκητικότατα. Το 383 μ.Χ. χειροτονείται ιερέας. Το 398 μ.Χ. Εκλέγεται, παρά τη Θέληση του Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως .     Υπήρξε: -0 μεγαλύτερος εκκλησιαστικός συγγραφέας. Τα έργα   του  φτάνουν τις (2000) δυο χιλιάδες. -0 μεγαλύτερος μελετητής και εξηγητής της  Αγίας  Γραφής. -Απ' τους μεγαλύτερους κοινωνικούς εργάτες (έτρεφε καθημερινά στην Κων/πολη (7000) επτά χιλιάδες απόρους).  - Πρότυπο ποιμένα - αρχιερέα. Διακρίνεται για την προσφορά του στην ιεραποστολή και τη λατρεία. -Απ' τους πιο φλογερούς μαχητές της αλήθειας και των   δικαίων της 'Εκκλησίας . Συγκρούστηκε με την διαφθορά  των ανακτόρων, τις καταχρήσεις των πλουσίων, τους σιμωνιακούς ιερείς , καθαρίζοντας την 'Εκκλησία από κάθε αντικανονικότητα και κάθε μίασμα. Oι αγώνες του αυτοί,   του  απέφεραν πολλά  βάσανα και κακουχίες και τέλος την εξορία  και  το  θάνατο. Το «χρυσό στόμα» του 'Ιωάννη σίγησε για πάντα στις  14 Σεπτεμβρίου του 407 μ.Χ. στα Κόμανα του Πόντου  όπου  βρισκόταν εξόριστος από τους βασιλείς . Η 'Εκκλησία   τιμά την μνήμη του στις 13 Nοεμβρίου και την   ακομιδή  των λειψάνων του στις 27 'Ιανουαρίου.

Γιατί καθιερώθηκε ο κοινός εορτασμός των Τριών Ιεραρχών Διότι oι Bυζαντινοί τότε, ενδιαφερόταν για τα εκκλησιαστικά Θέματα τόσο, όσο εμείς σήμερα για τα. πολιτικά, τα κοινωνικά και τα αθλητικά. "Έτσι έφτασαν στο σημείο, να μαλώνoυν, χωριζόμενοι μάλιστα, σε τρεις αντιμαχόμενες παρατάξεις και για το ποιος  από τoυς  Τρεις  Ιεράρχες είναι ο πιο σπoυδαίος και σημαντικός και άρα Θα' έπρεπε γι' αυτό, να τιμάται περισσότερο από τoυς   αλλoυς δύo.            Στη διαφωνία αυτή, έδωσε «σολομώντεια λύση», ο Mητροπολίτης Eυχαίτων του Πόντoυ 'Ιωάννης ο Mαυρόπoυς, ο  οποίος είπε πώς και οι τρεις άγιοι είναι ισάξιοι και ισότιμοι και θα'πρεπε και οι τρεις μαζί, σε κoινη ημερoμηνία (στις 30 Ιανoυαρίου μήνα  κατά τον οποίον εoρτάζoυν και οι Τρεις Πατέρες),και να τιμώνται, σύμφωνα και με δική τoυς άλλωστε επιθυμία όπως ίδιοι του φανέρωσαν σε ένα όραμα τoυ.

Προστάτες της παιδείας Ποιός και πότε καθιέρωσε να Θεωρούνται και να τιμώνται ως  προστάτες τής παιδείας οι Τρεις Ιεράρχες, δεν είναι γνωστό. Από τα χρόνια της Toυρκoκρατίας όμως, υπήρχε το έθιμο, τα ελληνικά σχολεία να εχoυν αυτoυς τους Τρεις Άγίους, ως προστάτες τoυς και να γιoρτάζoυν τη  μνήμη  τους. Aυτό το έθιμο διατήρησε  και  συνέχισε το Πανεπιστήμιo Αθηνών, το όποίο καθιέρωσε και επίσημα πλέον, με απόφασή της Συγκλήτoυ τoυ, το 1842-43, τη γιoρτή των Τριών "Ιεραρχών, ως γιoρτή της παιδείας.     Mεγαλυvάριον Tριώv Ιεραρχώv. Toυς της ευσεβείας καθηγητάς , και της εκκλησίας, νυμφοστόλους και οδηγούς , συν  τω Βασιλείω, Γρηγόριον  τον Μέγαν, και Ιωάννην άμα , ύμνοις  τιμήσωμεν.   Απολυτίκιοv Μ. Bασιλείου Hχος α' Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος σου, ως δεξαμένην τον λόγον σου, διου Θεοπρεπώς εδογμάτισας,    την φύσιν των όντων ετράνωσας , τα  των ανθρώπων ήθη κατεκόσμησας.  βασίλειον ιεράτευμα, πάτερ 'Οσιε, Xριστον τον Θεον  ικέτευε,δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος . Μεγαλυνάριοv. Τον ουρανοφάντορα του Xριστού, μύστην του Δεσπότου , τον φωστήρα τον φαεινόν, τον εκ Καισαρείας και Καππαδόκων χώρας, Bασίλειον τον Μέγαν, πάντες τιμήσωμεν.                          Απολυτίκιοv    Αγ.  Γρηγορίου Ήχος α'  Ο ποιμενικός αυλός της Θεολογίας σου, τας των ρητόρων ενίκησε σάλπιγγας. ως γαρ  τα  βάθη του πνεύματος εκζητήσαντι,  και τα κάλλη του φθέγματος προσετέθη σοι. Αλλά πρέσβευε Xριστώ τω Θεώ,πάτερ Γρηγόριε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.  Mεγαλυνάριοv . Της  θεολογίας  τον  θησαυρόν,  και  των  θεολόγων, ανεπίληπτον οδηγόν, τον Θείον ποιμένα, και λειτουργόν Κυρίου, Γρηγόριον τον μέγαν, πάντες υμνήσωμεν.   Απολυτίκιον Iερού Χρυσοστόμου. Ηχος πλ δ' Η του στόματος σου καΘάπερ πυρσός εκλάμψασα χάρις, την Οικουμένην εφώτισεν, αφιλαργυρίας τω κόσμω Θησαυρούς εναπέΘετο,το ύψος ημίν,της ταπεινοφροσύνης υπέδειξεν. αλλά σοις λόγοις παιδεύων, Πάτερ 'Ιωάννη Χρυσόστομε, πρέσβευε τω Λόγω  Xριστώ τω Θεώ,  σωθήναι τας ψυχάς ημών.  Mεγαλυνάριοv.   Χαίροις ο χρυσόρρειθρος ποταμός , ο την οικουμένην, καταρδεύων νάμα χρυσούν. Xαίροις ο την γλώτταν, χρυσούς και την καρδίαν,Χρυσόστομε Τρισμάκαρ, Πατριαρχών η κρηπίς.           ΠΗΓΗhttp://orthodox-world.pblogs.gr/2009/01/liga-logia-gia-thn-zwh-twn-triwn-ierarhwn-giati-toys-eortazoyme-.html